Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Burada kalamam artık ben usandım
Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Burada kalamam artık ben usandım
Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

İkimiz de her şeyden vazgeçtik
Sade sen ve ben varız hayatta
Sen gökyüzünün mavisine hayrandın
Ben, senin gözünün kahvesine

Öylesine gidip geldik günlerce okullara
Aylarca belki yıllarca
Seni her gün evine bıraktım
Ama hiçbir zaman yaklaşamadım kapına kadar
Bir sokak önceden dönüp gittim arkama

Annem babam görür dedin
Görsün dedim
Bakkal Osman babamın arkadaşı dedin
Sanki ayıp bir şey gibi gören olursa dedin
Komşular duyarsa ulan duysun dedim

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Burada kalamam artık ben usandım
Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Burada kalamam artık ben usandım
Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

Nasıl olduğumu bir gün bile sormadın
Bundan mutluluk hiçbir zaman olmadı
Burada şimdi bütün siyah ve tonları
Sevdiğin güneş burada bir gün doğmadı

Sana sarınca derdin gene mi içtin
İçme derdin çünkü hep işin gücün piçlik
Özür dilerim ama gene çok içtim ve
Cesaret bulup evinin önünden geçtim

Annen baban duymadı beni
O hep korktuğun komşular da duymadı beni
Bak bakkal Osman'dan kaçtım her zamanki gibi
İşin en kötü yanı beni sen bile görmedin

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Burada kalamam artık ben usandım
Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı

Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Burada kalamam artık ben usandım
Gitmen ayrı dert, kalman ayrı
Bu kadar olmaz sen ve ben ayrı gayrı