Verse 1:

Patakla ölü çocukların tıkanan nefretini
Açık ol Taladro, gözlerin hiç dolmamıştı
Kimseye “beni sever mi?” sormamıştım
Zaten beni seven de olmamıştı

Bu yürek çok mu naftalin kokuyor?
Tozlu sandığın buruk kışında saklı bi’ kalp
Kapımı çaldı bugün postacı, farklı bir tat
Evleniyoruz, yazılı, elinde katlı bir kart

Açıkça düşüyorum, anne ne olur kalk!
Bu gece üşüyorum çok
Kan akıyor, bu sevda sırtıma ok
Ağırlığını bilemezsin, acının baskülü yok

Eski bir diyafonda ses gibiyim
Ateşte köz, demirde pas gibiyim, göremezsin
Seni de kıramam, sevgisi has biriyim
Nasıl gençliğimden af dileyim?

Nakarat:

Sen ki gözlerimde umutsun,
Sokaklarıma neşe, maviden açık bir bulutsun
Ne olur “yalan” de ki, “naz” diyelim
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?

Sen ki umutlarıma hudutsun,
Savaşmak zor geliyor, yaralarıma kabuksun
Ne olur “yalan” de ki “naz” diyelim..
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?

Verse 2:

Kafamda 500 milim depresanla ciğerim katran halâ
Her aşkı nefes sanma, incitildim
Adıma duydukların kirli bilgi
Açık ol Taladro, bu acı kin getirdi

Artık hislerimi senden bile saklayamam
Kim bitirdi, lçinde yanan aşkı kim yitirdi?
Onlarca duymadığın şarkı yazdım, kirletildi
Sana yazdım başka birine dinletildi

Ben olsam yerine başka birini koyamazdım
Başka birini seviyor olsan dün yine aramazdın
O gece alkollüydüm, evine yakın gaza bastım
Aramışsın o sinirle bakamazdım

Elimde tutuk yapan bir silahla tutuşuyorum
Bilmiyorum, şu an hangi yüzüne konuşuyorum?
Yine de karanlığıma güneşsin, bu dönüş yolun
Gitme, başka birine dönüşüyorum

Nakarat x2:

Sen ki gözlerimde umutsun,
Sokaklarıma neşe, maviden açık bir bulutsun
Ne olur “yalan” de ki, “naz” diyelim
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?

Sen ki umutlarıma hudutsun,
Savaşmak zor geliyor, yaralarıma kabuksun
Ne olur “yalan” de ki “naz” diyelim..
Yoksa nasıl tutup gençliğimden af dilerim?